CENNET HALKI KİMLERDEN OLUŞUYOR ?
- Cumartesi, 11 Haziran 2016
- Zeki Sarıhan tarafından yazıldı.
Sevgili arkadaşlarım,
Size bu mektupta cennetteki insan tiplerini anlatacağım:
Köleciliğin ortaya çıkışına kadar sınıfsız bir toplumun üyesi olanların hepsi zaten bir cennette yaşamışlar. Toplumlar sınıflara ayrılmaya başladıktan sonra ise yönetici sınıfların ezdiği ve sömürdüğü bütün insanlar kaybettikleri cennete yeniden kavuşma hayaliyle bu cenneti kurmuşlar. Köleciliğin başladığı İlk Çağdan sonra Çin’de, Hindistan’da, Mezopotamya’da, Mısır’da, Ege adaları ve Ege kıyılarında, Roma’da o kadar çok insan köleleştirilmiş ki, bunlar dünyada çektikleri eziyetlerin, gördükleri zulüm ve sömürünün karşılığı olarak cennete gelmişler. Spartaküs’ü bütün cennet halkı tanıyor ve seviyor.
Sonra köylüler var. Ağalar ve zengin köylüler onları sömürüp emeklerini ellerinden aldıkları için cennetlik olmuşlar. İşçiler de akıttıkları alın terlerine karşılık patronlar tarafından sömürüldükleri için cennetle ödüllendirilmişler. Bunlardan Zonguldak maden ocağında ve Soma’da göçük altında can veren işçilere rastladım. Tevekkeli, çocukluk arkadaşım Mehmet, ‘’Yarın ahret günü fakirler cennete, zenginler cehenneme gidecekmiş’’ diye boşuna söylememiş. Çocuğun bir bildiği varmış. Şu farkla ki, zengin olup da servetini eğitim ve bilim yolunda harcayanlar da cennette. Buna örnek olarak İzzet Baysal ile Hüseyin Hüsnü Tekışık’ı sayabilirim.
Cennet halkı bunlardan da ibaret değil. İnsanlığın sömürü ve baskıdan kurtulması için mücadele eden, özgürlükleri için kitlerle önderlik yapan bütün aydınlar da buraya gelmiş. Burada Şeyh Bedrettin’i bilmeyen yok. Karl Marks’ı sordum, ‘’Şu sakallı değil mi? Cennette ona saygı duymayan yoktur’’ dediler. Daha kimleri sayayım? Lenin hakkında çok övücü sözler duydum. ‘’Dünyayı emekçiler için bir cennet yapmak istiyordu ama ondan sonra gelenler, onun sistemini bozdular’’ dendi. Mao, uzun yürüyüşü birlikte yaptıkları Çin köylüleri ile aynı şehirde oturuyor. Aynı haki basit elbiseyi giyiyormuş. Ho Şi Min ve Che Gevara ile sık sık görüşüyorlarmış.
TÜRKLERDEN HANGİLERİ CENNETTE?
Cennetteki Türklerin içinde en ünlüleri arasında Baba İshak, Yunus Emre, Hacı Bektaş Veli, Pir Sultan Abdal başta geliyor. Mithat Paşa, Namık Kemal, Ziya Paşa, Tevfik Fikret, vatanlarının bağımsızlığı için ayaklananlar, Vietnam’ın kahraman çetecileri ile Kurtuluş Savaşı’nın bütün şehitleri ve gazileri de cennette. Emekçilerin kurtuluşu için mücadele eden, baskılara uğrayıp yıllarca hapiste yatanlar, asılanlar cennetle ödüllendirilmişler. Şefik Hüsnü, Hikmet Kıvılcımlı, Nazım Hikmet. Sinan Cemgil, Deniz Gezmiş, İbrahim Kaypakkaya ve arkadaşlarının da burada aynı komünde yaşadıklarını söylediler. Savaşlar sırasında katliama uğrayan, yerinden yurdundan sürülen mazlumlar da burada buluşmuşlar. Onları süren ve katlettirenler ise şimdi cehennemde yaptıklarından pişmanlık içinde mazlumlardan affedilmelerini bekliyorlarmış.
Gutenberg, Edison Graham Bell, Pastör gibi mucitler de dünyada hangi millet veya dinden olurlarsa olsunlar cennetle ödüllendirilmiş. Nemrut, Firavunlar ve Çarlar ise cehennemde. Roma imparatorları ve senatörleri de orada azap çekiyor. Dünyada fetih peşinde koşmuş, başka ülkeleri zapt ederek halklarını vergiye bağlamış olanlara burada zerre kadar itibar edilmiyor. Büyük İskender, Yavuz Sultan Selim gibi fatihler yıllardır cehennemde sorgu altındaymışlar. Kenan Evren’i de onların yanına göndermişler.
Yaşar Kemal ise cennette yeni romanını yazmaya bile başlamış. Orhan Kemal, Yılmaz Güney, Ruhi Su, Tuncel Kurtiz komşu olmuşlar. Cennetin her tarafında Beethoven’in, Şubert’n, Çaykovski’nin besteleri ile çeşitli milletlerin halk türküleri çalıyor.
Gelecek mektubumda Cennet’in kadınlarını anlatacağım. Sanırım merak ediyorsunuzdur… (9 Haziran 2016)