27 Nisan 2024
YA BEN YAZMAYAYIM DA KİMLER YAZSIN?
- Perşembe, 05 Ocak 2017
- Zeki Sarıhan tarafından yazıldı.
İki türlü yazı vardır: Birinciler, insanlığı cehaletin karanlığına hapsetmek, beynini dumura uğratmak, ilerlemenin önüne duvar çekmek, isteyen yazılardır ki, günümüz “gazete”lerinin, internet sitelerinin çoğu bunlarla doludur. İkinciler ise barışı, demokrasiyi, birliği, adaleti savunur.
Ya zalim ve sömürücülerden yana kalem oynatacaksın, ya da kalemini halk sınıflarının yararına sunacaksın. İkisi ortası var mı?
Ahmet Arif’in “Anadolu” şiirinde yazdığı gibi, nerede olursak olalım. İçerde, dışarıda, derste, sırada… kitap ile iş ile, sevda ile, düş ile dayanacağız. . Dergilerde, gazetelerde, kitaplarda… Birkaç yıldır bunlara eklenmiş e-posta gruplarında ve facebookta.
Patates yetiştirseydim, geçen yıl kaç ton ürün elde ettiğimi, bundan ne kazandığımı da not ederdim. 2013 başından beri, yani dört yıldır, hem kendime, hem de yazılarımı paylaştığım kişilere karşı hesap verme babından orada yayımladığım yazıların hesabını tutuyorum. İnsan her işte olduğu gibi, önünü arkasını görmeli değil mi? Geçen yıl da hesap vermiştim.
Yazılarım Fatsa Yeni Haber, Fatsa Güneş, Didim Özgür Ses, Burdur, Gölbaşı, Milas Önder, Marmaris Gündem gazeteleriyle Yeni Muhalefet, Kotanlar, Türkiye İçin El Ele, Bağımsız Özgür Medya, Uludağ Sendika Platformu, Netdsanat gibi haber sitelerinde, 50. Yıl Lisesi Mezunları sitesinde, Bütün Dünya dergisinde yayımlanmaktadır. Ve bunların sayısı yıldan yıla artmaktadır. İnternet yayınlarında bazılarının kaç kişi tarafından okunduğu görünüyorsa da hepsini görmek ve bilmek mümkün değil.
Aynı yazıları, toplam adres sayısı 2.000’i aşan e-postalara da gönderiyorum. Bunların alıcılar tarafından nasıl karşılandığı konusunda pek az duyum alıyorum.
EN İYİSİ FACEBOOK
2016 yılı içinde bazı fotoğrafların altına koyduğum ve yerel ve öğretmenlik yaptığım okul sitelerine gönderdiğim yazılardan başka facebook’ta 155 yazı yayımladım. Bu 155 yazı toplam olarak 15.765 beğen almış. Her yazı ortalama olarak 101,7 kişi tarafından beğenilmiş demek. 2.386 kez paylaşılmış. Bu da her yazının ortalama 15,3 paylaşım aldığını gösteriyor. Yapılan yorumların toplam sayısı 1.550 ki, her yazı ortalama 10 kişi tarafından yorumlanmış.
Acaba facebook arkadaşlarının ne kadarı bu işe katılıyor? Benim yazılarımın gördüğü muamele facebook’un işlevi konusunda ilginç bir araştırmaya başlangıç olabilir. Bir süredir arkadaş sayım 3.000’i açtı. 2016 yılı içinde sabit sayıyı 3.000 varsayarak hesap edelim: 625 kadar arkadaş bu işe el atmışlar. (Facebook sayıyı böyle veriyor ama 585’inin adını gösteriyor.) Onların ancak yüzde 21’i yazılardan en az birini paylaşmış. Arkadaş sayısı ile yazıların gördüğü muameleyi karşılaştırırsak toplam arkadaş başına düşen “beğen” 5,1, paylaşım 0,7, yorum ise 0,5.
Bu yazıların gördüğü ilgi derecesini nasıl hesaplayabilirim?
En az ilgi gören (30-50 arası beğenme) 17 (% 9), orta derecede beğen (51-70) 18 (% 18), iyi derecede beğenme (71-90) 32 (% 20,6), çok iyi beğenme (91 ve üstü) 78 (% 50,3). Bu rakamlarla Yazıların genel olarak beğenildiğini söyleyebiliyorum.
155 yazının paylaşma açısından durum nedir?
0-5 arası paylaşım “az”dır. Sayısı 23 (% 14,8), 6-10 arası paylaşım orta derecedir. Sayısı 44’tür (% 28,3), 11-15 arası paylaşım iyi sayılır. Sayısı 27 (% 17,4), 16 ve üstü paylaşım çok iyidir. Sayısı 61 (39,3). Paylaşım sayıları da orta ve üstündedir.
155 yazının aldığı yorumlardan 0-4 arası azdır. Bu yazıların sayısı 30 (% 19,3), 5-8 arası ortadır. Sayısı 62 (% 40), 9-13 arası iyidir. Sayısı 31 (% 20), 11 ve üstü yorumlar çok iyidir (% 20,6). Genel olarak alındığında yorum derecesinin “orta” olduğunu söyleyebiliriz.
EN İLGİ ÇEKEN YAZILAR
Arkadaşlarımın yaş günü kutlamalarına teşekkür eden ve 464 beğeni ve 132 yorum alan yazımı saymazsak 2016 yılında paylaştığım 155 yazıdan arkadaşların en çok ilgilendikleri yazılar ve beğenilme sayıları şunlardır:
“Benimki Karşılıksız Bir Aşk” (355), “Yeni Yılımız Kitaplarla Güzelleşsin” (245), “Ey Oğul: Adil Olmayı Elden Bırakma” (221)
En çok paylaşılanlar:
“Lozan Zafer mi Hezimet mi?” (78), “Ey Oğul: Adil Olmayı Elden Bırakma” (64), “Vatanımızdaki Kadın Harcı” (61)
En çok yorum alanlar:
“Neden Bir Baltaya Sap Olamadım?” (41), “Benimki Karşılıksız Bir Aşk” (33), “Yeni Yılımız Kitaplarla Güzelleşsin” (30)
2013’le 2016 arasında geçen dört yıl içinde arkadaş sayısı yüzde 333 artarak 900’den 3.000’e çıkmış, paylaşılan yazı sayısı % 89 artarak 82’den 155’e, yazı başına düşen beğenme 27’den 102’ye, paylaşılan yazı sayısı yaklaşık dört misli artarak 580’den 2.386’ya, yorum sayısı 0rtalama 6’dan 10’a çıkmıştır.
Bir arkadaş “Ağırlaşan siyasi hava nedeniyle yazılarını beğenen ve paylaşanlar azaldı mı?” diye sordu. Bu duruma da baktım: Yazılarımı yılın ilk yarısında paylaşanlar 212 kişi (% 36,2), yalnızca ikinci yarıda paylaşanlar 230 (% 39,3), 143 kişi (% 24) ise hem birinci hem ikinci yarıda paylaşımda bulunmuş. Yazıların % 46,7’si birinci yarıda, %53,2’si ise ikinci yarıda paylaşılmış.
Sovyet döneminin ünlü eğitimcilerinden hangisiydi? Kalinin mi, Makarenko mu? Bir kitabında anlatmıştı: Sovyetlerin kalkınma için üretime yüklendikleri dönemde Stalin bir fabrikaya gitmiş, müdüre işlerin nasıl gittiğini sormuş. Her soruya müdür “Çok iyi yoldaş!” yanıtını veriyormuş. “Üretim nasıl?” sorusunu ise “Onu sormayın, pek iyi değil Stalin Yoldaş!” diye karşılamış. Yazar bu yazısında sayılarla konuşmanın önemini anlatıyordu. Ben de gördüğünüz gibi sayılarla konuşmayı severim.
Anladığım kadarıyla arkadaşlar benden yazmaya devam etmemi istiyorlar. Yazacağım elbet! Milletin kan ağladığı, memleketin içinde bulunduğu bu ürpertici koşullarda ben yazmayayım da kimler yazsın!
Teşekkür için: Yazılarımı beğenen arkadaşların listesini çıkarmak çok zaman alacak. Geçen yıl 5 ve daha fazla yazımı paylaşan arkadaşlara teşekkür babından en az 1 olmak üzere bazı kitaplarımı postalamıştım. Bu yıl, sayıları arttığı için 10 ve daha çok yazımı paylaşan arkadaşlar ki sayları 56’dır, yeni çıkan “Öğretmeni Eleştirin” kitabımdan imzalayıp göndereceğim. Durumu onlara “özel”den bildirdim ve adreslerini aldım.
Ustamızın adı Hıdır, elimizden gelen budur… (3 Ocak 2017)