“BU PARTİNİN MİLLİ İRADESİ BENİM” DEDİ

İktidar umudunu MHP’deki değişime bağlayan siyasal ve toplumsal muhalefet bu değişimi tüm detaylarıyla yakından izliyor.

AK Parti iktidarının alternatifi olmaya aday olarak algılanan MHP’deki değişimin ilk ışığı, ilk dip dalgası, ilk çekirdeğini patlatan gelişme geçen Pazar günü yaşandı.

MHP geleneğinde alışık olunmayan bir kırılmaya toplum olarak tanık olduk. Delege bir dip dalga yarattı. Çekirdeğini kırdı. Genel Merkezin tüm engellemelerine rağmen, delege; “bu partinin milli iradesi benim” dedi. Demokratik bir tanımlamayla “yönetime el koydum” dedi.

MHP’de geleneğe ciddi manada önem verilirdi. Genel Başkana itaat edilirdi. Parti kurallarında liderden kaynaklı otorite ön planda tutulurdu.

Ancak MHP’de 19 Haziran 2016 tarihi yeni bir geleneğin miladı olacak.  Demokratik bir dip dalganın ilk ayağı olacak.

Parti genel merkez yönetiminin uygulamalarını anti demokratik bulan, parti içi demokrasinin işleyişine itiraz eden,  752 delegenin ve onbinlerce partilinin toplanmasıyla tüzük değişikliği yapan parti içindeki muhalif grup ilk sınavlarında başarılı olmuşlardır. Delegenin inisiyatif almasıyla olağan kurultayı toplama başarısını göstermişlerdir.

Bu kurultayın toplanmasında en büyük başarı Meral Akşener’indir diyebiliriz.

Aslında bu gelişme önü tıkanmış, kısır döngü haline gelmiş, kavgacı bir siyasi yaşama evrilmiş ülke siyasetinin de önünü açabilir.

Dolayısıyla MHP bu gelişmeyle “ülke siyasetinde bende varım” diyebilecek. “Yönetim kademelerine bende talibim” diyecek. “İktidara en yakın alternatif benim” diyecek. Eğer yaşatılan bu dip dalganın önü bazı odaklarca kesilmezse bu iddiaları şimdiden görmek mümkün. Siyasi tercih bakımından yeni bir pencere açılmış olabilir. Merkez sağ siyasetin yeni odağı olabilir.

Siyasi gündemi yakından takip eden Türk toplumu bu yaşanılanlarda bir umut ışığı, bir seçenek, bir siyasi normalleşme arayışına girecektir.

Demokratik sistemde güçlü iktidar, güçlü muhalefet gerekmez mi? Beklenti bu değil midir?

MHP’de yaşanan bu yeni gelişmeler genel başkanlı bir kurultayla ülke siyasetini normalleştirmez mi? Siyasete yeni bir nizam ve intizam getirmez mi? Seviye çıtası yükselmez mi?