Aradı gözlerim çocukluğumun geçtiği sokakları. Mahalleme gittim belki bir tanıdık görür de bir bardak suyunu içerim diye ama bulamadım. Yoldan geçen birilerine eski tanıdıklarımı, arkadaşlarımı sordum bulurum diye ama onları da kimse tanımıyordu, artık yabancı olmuştuk bizim o güzelim mahallede.

 

Dut ağacına, erik ve ayva ağaçlarına baktım yerinde duruyor mu diye, sonuçta ne bahçe kalmıştı nede ağaçlar, hatta Rum’lar ve Ermenilerden kalan eski evlerimizi bile yıkılmıştı.

 

Yıkılan ve kaybolanların sadece ağaçlar ve evlerimiz mi olduğunu mu zannediyorsunuz? Artık hatıralarımız ve komşularımız ile birlikte geçmişimiz de yok edilmişti.

 

Medeniyet adı altında insanları kameralı, güvenlikli sitelere, yüksek binalara mahkum ettiler. Mahkum olan sadece bedenimiz değildi artık ruhumuzu da esir düşmüştü o yüksek binalara.

 

Belediyelerin çok katlı binalara izin vermek suretiyle yaptıkları imar planında ki değişikliklerin amacı konut arazilerinin yetersiz oluşumu? Rant kapısı aralamak mı? Yoksa sürekli artan insan nüfusunu daha kolay kontrol edilebilir hale getirmek mi?

 

Neydi amaç.

 

Hani geçtiğimiz yıllarda Whatsapp’ın yeni uygulamasına bizi kontrol altına alacaklar, bizlere çip takıyorlar her taraftan izliyorlar diye kızıyorduk, bundan dolayı da yeni sürümünü yüklemek istemiyorduk ya, o günlerde böyle düşünenlere çok kızmıştım.

 

Çünkü bizi takip eden kontrol altına almaya çalışan sadece whatsapp ve Google değildir. Bizleri uzun zamandır müstakil ve bahçeli evlerimizden kopartarak güvenli diye kameralı sitelerde yaşama zorlayan, hatta çarşılardaki esnaflarımızın neredeyse tamamını yine kameralı AVM‘ler de dükkan açtırarak kontrollü biçimde vatandaşı gözlem altına alan hükümetler değil midir?

 

Gelelim buradan çıkarmamız gereken derse,

 

Vatandaşı kontrol altın da tutmak için toplu yaşamaya, toplu alışveriş yaptırmaya yönelik inşa edilmiş yeni bir düzenektir bu. Yüksek teknoloji ile donatılmış kameralı ortamlar da yaşıyorsunuz ve sürekli izleniyorsunuz. Güvenlik personelleri tarafından sürekli kontrol altında tutuluyor ve kayıt altına alınıyorsunuz. Kurulan bu düzenek emperyalizmin yeni Dünya için kurmuş olduğu ve dayattığı bir yaşam biçimidir.

 

Bu durum klasik bir emperyalist yönetim şeklidir, Türkiye’de bu yönetim biçimini tercih ettiği için sizlerin bile haberi olmadan whatsapp ve Google’dan önce sizi devlet izliyor ve takip ediyor. Siz özgür olduğunuzu zannediyorsunuz ama farkında olmadan devlet sizin bütün yaşamınıza ipotek koyuyor.

 

Kısacası herkes yanlızlığa mahkum edildi,

Yüksek ve kocaman binalar dikerek herkesi bu binalarda medeniyet diye oturtmaya dayattılar, içinde insan olan ama komşusu olmayan yüksek binalar inşa ettiler. Akşam birlikte bir kahve içemediğin ve birbirlerine selam vermeyen insanları aynı binalara koydular.

 

Yurttaşın hayatı teslim alınarak komşularından ve arkadaşlarından koparıldılar, Mutsuz ve yalnız bir hayat sürmeleri konusunda zorlandılar.

 

Başka bir deyişle sizi sürekli gözlem altında tutabildikleri, kamera ve güvenlik sistemleri ile donatılmış ruhu olmayan içi boş binalara mahkum ettiler.

 

Renkli reklamlar ve şatafatlı yaşam görüntüleri ile sundukları bu hayatı, bizlerde hiç sorgulamadan araştırmadan satın aldık ve esaretin başlamasına yardımcı olduk.

 

Medeniyet diye dayattıkları hayat mı güzel, yoksa eski den yaşadığımız kalabalık ve mutlu komşuluk ilişkilerimizin olduğu hayat mı?

 

Bence yalnızlığın bir tanımı olmalıydı. O halde yalnızlığı kendi yazdığım bir şiir ile anlatmalıydım.

 

YALNIZLIK ZORDUR,

 

YALNIZLIK KEDERLİ,

 

YALNIZLIK ÖFKELİDİR BAZEN,

 

SERT ESEN RÜZGAR’A KARŞI DİRENMEK,

 

KAVURUCU GÜNEŞE KARŞI KOYMAKTIR YALNIZLIK,

 

İÇİNE ATMAK SUSMAK VE KURUMAKTIR…