BİLGESAM ‘ın yaptığı araştırma, Türkiye’deki dini, siyasi, etnik kutuplaşmanın hangi saflara ulaştığını ortaya koydu.

Çıkan sonuçlara girmeyeceğim ve fakat her iki bireyden birini siyasi kimliğinden dolayı ayrımcılığa uğradığını söylemesi işin  vehametini ortaya koyuyor;

Böyle bir topluma güven duygusu kalır mı ?

Emeğinin karşılığını alacağından kişi emin olabilir mi?

Aileler huzurlu olabilir mi?

Güven ve huzurun olmadığı yerde maneviyat yükselir mi ?

Başarı ve azmin olmazsa olmazı değil midir güven duygusu ?

Hükümet yetkilileri toplumun bu ruh haline daha ne kadar gözlerini kapatabilir ?

Bizim cenah mutlu ya, bu bize yeter demek hakkaniyete sığar mı?

Yanlış hesap, bumerang misali döner dolaşır, yapanları vurur!

Evet, yanlıştı başı örtülü kızlara üniversite kapılarını kapatmak. Aynı düşüncenin erkekleri okullara rahatlıkla girerken, görünürlüğe bağlı olarak o düşüncenin kadınlarının eğitim haklarının ellerinden alınması hem ayrımcılıktı hem de haksızlık.

Gelelim bu döneme;

Benim gibi düşünmüyor, benim gibi yaşamıyor, beni desteklemiyor, benim söylediklerime itiraz ediyor, bana itaat etmiyor” diyerek bir kesimi aşağılamak ve onlara her türlü hakareti reva görmek; zulmün bir başka yüzü! Üç beş çapulcu denildi, çapulcular ordusu oluştu. Ötekiler şimdi onlar! Bu yüz başka ötekileri de çıkarmaya devam edecek!

Başarılı siyasetçi olunabilir ancak devlet adamı olmak başka bir şey….

Nasıl olmalıdır devlet adamı;

Devlet adamı kucaklayıcıdır,

Her türlü ayrımcılıktan uzaktır;

Şefkatlidir, insanı yaşat ki, devlet yaşasın düsturuyla hareket eder,

Adil ve hakkaniyetlidir, milletin her bireyine vekalet eder, dolaysıyla her gruba, her inanca, her siyasi düşünceye aynı mesafededir.

Bu denli kutuplaşılan bir dönemde, laik ve sosyal bir devlet olan Türkiye Cumhuriyeti’nin geleceği noktasında herkesi ve her siyasi düşünceyi dinleyip yoğuracak ve devletin geleceği ile ilgili alınacak kararları sağlıklı bir şekilde onaylayacak, onurlu ve şahsiyetli siyasetçilere ve devlet adamlarına son derece ihtiyacımız vardır.

Kararlarımızı, tercihlerimizi ona göre yapmak zorundayız.

Herkese aynı gözle bakan, bir başka ifadeyle Yunus Emre ruhuna ihtiyacımız vardır.

Çünkü bir gerçek vardır ki; kişilerin kimseyi ilgilendirmeyecek hal ve davranışları, günümüz siyaseti sayesinde, kişileri tanımlayıcı hale geldi.

Başörtülü bacım, dindar nesil gibi tanımlamalar ile cebri saflaşma meydana getirildi.

Bir yandan da, çapulcu kindar gibi aşağılayıcı tanımlamalarla karşı saf oluşturuldu.

Daha kötüsü toplum bu tanımlamaları kabullendi!

Siyaset açısından toplumun kabullendiği dayatılmış tanımlamaları reddetmeden ancak onları birbirinden ayrı tutmadan siyasal izlemek ilk adım olabilir.

İkinci etapta ise bu tanımlamaları tarihin derinliklerine gömmek, özlem duyduğumuz ortak sevinçlere uzanmamız açısından son derece çok önemlidir. Kalın Sağlıcakla!