Karizmatik ekip ve liderler,” vatandaşa bedel ödetmeyeceklerini,her şeyi kendilerinin yapacaklarını” vaaderler. Vatandaş da afyon yutmuş gibi bu hayali vaatlerle bir süre avunur-durur.Köy kahvelerinde genel konular ve ülkenin kurtuluşu konuşulur.

Okumuş-okumamış aslında herkesin görevi budur.Bakanlar ve yüksek bürokratlar takip edilir ve çekiştirilir.Taşrada,yerel meseleyi tartışmak,dikkatleri bu noktaya çekmek söz konusu değildir.Çünkü yerel mesele de başkentten ve nihai aşamada söz konusu kişilerce çözülecektir.

Sihirli formül ve reçeteler de başkentten gelecektir.Bu nedenle genel seçimler kıran kırana geçerken,yerel seçimler adet yerini bulsun diye yapılmaktadır.

Devlet yerine millete güvenen,milleti devlet haline getiren,vesayetçi olmayan,politik katılımın egemen olduğu liberal ülkelerde; yaratıcılık,üretkenlik,bunun sonuncunda da gelişme ve ilerleme olmaktadır.Bu ülkelerde,yerel halk genel meselelerle meşgul olmamaktadır.Karizmatik lider ve bürokratlar ve bunların beklentiler söz konusu değildir.Kendilerini ilgilendiren,yerel liderlik ve yerel meselelerdir.Merkezi idare; milli savunma,dış politika ve genel asayişle ilgilidir.

Bu nedenle genel seçimler bu ülkelerde ilginç değildir ve katılım % 50 civarındadır.Aslolan yerel seçimlerdir.Genel idare sembolik yetkilerle donatıldığı için şunun veya bunun iktidar olması neticeyi değiştirmemektedir.

Mevcut sistemde,herkes her şeyi merkezden,hükümet ve devletten beklemekte,kaynak tahsisi ve yatırım kararlarında objektif kriterler yanında ilişkiler ve takipteki beceri de rol oynayabilmektedir.Bunun sonucu olarak halk,vergi vermeden büyük merkezlerden toplanan gelirle yetinmekte,bedavacı bir yaklaşım yaşam biçimi halini almaktadır.kalkınma,sosyal gelişme,bir bedel karşılığıdır.Bedel ödemeden kalkınmayı sağlamak ve bu yönde halka umut vermek çözümü karizmatik lider ve süper uzmanlıkta aramak,her seferde hayal kırıklığına sebep olmakta,açık finansman sonucu enflasyon,çaresiz hastalık haline gelmektedir.

Gelişmiş ülkelerin modern şehirleri,her zaman gıpta ile biraz da iç burukluğu ile gözlenir.Düşünülmez ki oralarda yaşamak çok pahalıdır.konfor bu pahalı katılımın sonucudur.Bizde ise,şehirlerde yaşamanın bedeli yoktur.Yerel vergi yok gibidir.fatura devlete aittir.Adeta vergi suçu olmayan tek batılı ülke galiba Türkiye’dir.Amerika’da meşhur gangster Alkopon’un cinayetlerinden değil de, vergi suçundan mahkum edildiği ve hapiste öldüğü malumdur.

Bedavacı yaklaşımın çaresi,yerel idarelerin,yerel hizmetler için,miktarını belirleyebilecekleri yerel gelirlere sahip olmakla başlar.Finansmanına katılmayan,ilgili hizmetleri beklemeyecektir.Vergide de bu suretle sıcak bir yaklaşım ve otokontrol sağlanmış olur.Herkes öğrenecektir ve bilecektir ki vermeden almak ve hak etmek mümkün değildir.

İller Bankasının gücü ve kaynakları,bırakalım merkeziyetçi yaklaşımın sakatlığını,bu gelişmeye cevap verebilecek midir?

Hayaller,vaatler çok kolay,fakat parasal tedbirler,kesin çözümler zahmetlidir,fedakarlık ister.bu fedakarlık eşit,adil ve yaygın olmalıdır.netice alındıkça insanlar,heveslenecek,heyecanlaşacak,yapılmayan hizmetler devletin değil,katılım azlığı’nın sonucu olacaktır.şehirler bu anlamda birbiri ile yarışacak,tüketici değil,üretici duruma gelecektir.

Batıdaki şehirler devleti kurduğu için,bu modelin geçmişi vardır.yine de Fransa,İtalya,Almanya ve Uzakdoğu’da Japonya’nın 2.Dünya Harbinden sonra sistemlerini gözden geçirerek,yerel yönetimlere büyük ağırlık verdiklerini görüyoruz.Bizde ise devlet tepeden kurulmuş,her şey devlet eliyle yapıla gelmiştir.kalın sağlıcakla!