Belediyeler yerine ve adına,su,kanalizasyon,işhanı,garaj,hizmet binası,hal binası,soğuk depo,harita ve benzeri hizmetleri yapan kurum İller Bankası’dır.

Cumhuriyetin ilk yıllarında,teknik eleman yokluğunda,merkezi bir birimin teknik hizmetleri yürütmesi,çağın bir zorunluluğu idi.Teknik imkanların ve personelin ulaştığı bugünkü boyuta rağmen,İller Bankası gibi merkezi bir kurumun,hizmet binası,garaj,su deposu gibi yerel hizmetleri yapar halde olmasını izah etmek mümkün değil.

Denilebilir ki,belediye meclisleri bu yetkiyi her seferinde bankaya vermektedir.Konuyu bilmeyen bu açıdan tereddüt edebilir,Aslında bankanın geliştirdiği sistemde başka seçenek yoktur.Aksi karar halinde,projeler bankaca uygun şartlarla finanse edilmemektedir.

Su ve kanalizasyon hizmetleri yürütülürken,bu hizmetlerin inşaatları 15-20 yıl sürmekte,şehirler  çamur ve toz deryası içinde yaşanmaz hale gelmektedir.Sürenin uzaması doğal olarak iller Bankası’nın bürokratlarını ilgilendirmemektedir.Yöre halkının çektiği işkence ve eziyetin muhatabı şüphesiz kendisi değildir.Ödenek yokluğu ise mazeret değildir.Bol parayı herkes istemektedir.

Böyle Bir garip uygulama dünyanın neresinde vardır? Yerel halkın bu konuda gasp edilen yetkilerinin geri verilmesi halinde,vatandaş seçtiği  Belediye başkanının yakasına yapışarak geciken işin hesabını soracak,belediler de,daha az kaynakla,kendi makine gücünü de seferber ederek,zamanında işleri bitirecektir.

Bir kısım belediyeler,alt yapı inşaatlarındaki  koordinasyonsuzluk yüzünden meydana gelen perişanlığın kendilerine fatura edilmemesi için,” bu yol karayollarına aittir” “ kanalizasyon inşaatı iller bankasına aittir””kaldırımlar PTT tarafından eşilmektedir.” V.s gibi levhaları asmak ihtiyacını hissetmişlerdir.

Belediyeler yol,su,kanalizasyon gibi alt yapı hizmetlerini yapmayacaksa neyi yapacaklardır? Bu sual hiç sorulmamış,cevabı da hiç düşünülmemiştir.

Belediyelerin kendi imkanları ile yaptıkları bu hizmetlerde sağladıkları başarı,ülke genelinde birçok örnekleri ile görülmüştür.İller Bankası tarafından ülkenin kıt kaynaklarının bu kadar zamandır,sorumsuzca kullanılması,kelimenin tam anlamıyla bir faciadır,yazıktır,günahtır.İller Bankası bu haliyle kaynak yutan bir dev,adeta Çanakkale boğazıdır.

Birkaç kurum hariç,tük kamu ihaleleri,ihale yasasına göre ve ilan yoluyla yapılır iken,İller Bankası,teklif almak suretiyle,toplamı milyon-milyarlara varan işleri müteahhide vermektedir.Böyle bir sorumluluğu üç beş bürokrata yüklemek ne derece doğrudur.Bir avuç müteahhit arasında ihaleler bölüştürülmekte,her iş üç beş müteahhit eliyle ancak işler bitirilmektedir.

 İller Bankası,yetkileri konusunda son derece katı bir tutum içinde,belediyeleri işine hiç karıştırmamaktadır.

Bu sistemi zorlamak için Ordu ve bağlı ilçelerin sarfettiği bir çabayı,örnek olarak zikretmek isterim.

 Yerel kamu hizmetleri,il düzeyinde oluşturulacak yerel idare birimlerince yapılmaya başlanıldığında,halen merkeze bağlı servisler,müdürlükler,bu idarelere bağlanacak,birlik ve bütünlük bu surette sağlanacaktır.

“ Çünkü ancak bu yolla bozulmuş il sisteminde yitirilmiş olan,yönetimde bütünlük ve ekip çalışması,yerel meclisin ve yöneticilerinin denetiminde çalışacak tüm hizmet birimleri arasında eşgüdüm ve işbirliği sağlanarak gerçekleştirilebilecektir.Kalın sağlıcakla!