GÖRDÜK GÖRECEĞİMİZİ

            Borç; geri iade etmek koşuluyla alınmış ya da başka bir sebeple ödenmesi gereken para, mal, değerli madenler vb. gibi şeylerdir. “Borç yiğidin kamçısıdır” atasözünde ana tema kişiyi çalışmaya teşvik edip daha fazla gayretle varlık sahibi olmasıdır. Daha çok çalışınca da doğal olarak üretim artışı da olacaktır.

            Bu atasözü, bir mal edinmek için borçlanırken korkan, çekinen kişiler için kullanılmaktadır. Amaç onu mal edinmeye teşvik etmek için borçtan korkmaması gerektiğidir.

            Ancak  borç çalışmayla ödenebilir olmalıdır. Alınan borç tasarruflu ve  ihtiyaç önceliklerine göre kullanılırsa artı değer yaratabilir. Verimli kullanılmadığı zamanlarda yüksek faizlerle yeni borçları beraberinde getirir. Ülkemiz bu sarmalın içinde kıvranıp durmaktadır. 200 kişilik işe 52000 kişinin başvurması da üretim alanlarının daraldığının kanıtıdır. Biz borçla istihdama dönük yatırım yerine betonlaşmayı tercih ettiğimizden üretimi kamçılayacak olan borçlar, sırtımızda atın yediği kamçıya dönüştü.!

            Cumhurbaşkanı Erdoğan, 19 Haziran 2018’de halka “24’ünde bu kardeşinize yetkiyi verin, ondan sonra faizle, şunla bunla nasıl uğraşılır göreceksiniz” demişti ve 24 Haziran’da yetkiyi aldı.

            Yaklaşık üç yıla yakın sürede;

             -İşsiz sayısı korkunç derecede arttı.

            - Türk Lirası yabancı paralar karşısında aşırı değer kaybetti.

            -Milli gelirimiz azaldı.

            -Merkez Bankası’nın döviz rezervleri eksiye düştü.

            -İsrafın önüne geçilmedi.

            -Üç “Y” zirveye çıktı.

            Halk gittikçe fakirleşirken, ülke borç batağına saplandı. Bu süreçte azınlıkta kalan yandaş kişiler yine çok kazandı.

            Tıkanmış olan sistemde ekonomik çöküşle de kalınmadı. Bireysel hak ve özgürlükler kısıtlandığı gibi yasaklarda yaşantımızın ortağı oldu. Salgından dolayı halkın cenazeleri 30 kişiyle sınırlandırılıp, cemaat önderlerinin cenazeleri binlerce katılımcıyla gerçekleştiği ayrıcalıklı işler kamuoyunun gözleri önünde sergilendi. Kaldı ki bu törenlerde yasak koyucu devlet erkanı da yerini aldı.  

            Daha önceden nüfuz ticareti yapmaya çalışıldığı tesbit edilen hanımefendi Ticaret Bakanı yapıldı. Ülke ticareti yerine şirketinin ticaretini düşünerek, koltuğunda oturduğu bakanlığa yüksek fiyatlardan dezenfektan malzemeleri sattı. Şu güne kadar hakkında bir soruşturma duyamadık. Bu korumalar “yapanın yanına kar kalıyor” tezini güçlendirirken, olası yeni oluşumlara da fırsat yaratır. Yolsuzluk yerine İstanbul Büyükşehir Belediyesinin dağıttığı ucuz ekmekle uğraşıldı.!

            Üniversite mezunlarında işsizlik yüksek oranlarda seyrederken, sırtını iktidar partisine dayayan 30’lu yaşlara gelmemiş pudra şekeri tadındaki! gençlerin servetleri tavan yapıp, yaşamları halkın gözünü kamaştırdı.

            Geleceğimizi bile kaybettiğimiz süreçte kazandıklarımız, kaybettiklerimizin yanında yok sayılırken göreceğimizi de gördük.!

            24 Haziran 2018’de ki alışverişten ülke de halk da kaybetti. AKP ise kaybetmek için sıraya çoktan girdi bile.