Ülkemizde, Yap-işlet-devret uygulaması Turgut Özal döneminde yaygınlaşmış olup, projelerin gerçekleştirilmesinde kullanılmak üzere geliştirilen özel bir finansman modelidir. Yatırım bedelinin şirkete ödettirilmesi ve şirketin işletme süresi içerisinde ürettiği mal veya hizmetin, idare veya hizmetten yararlananlarca satın alınması suretiyle şirketin kar sağlaması ve belirli bir süre işlettikten sonra bedelsiz olarak ilgili kurum ya da kuruluşa devridir.  

     Yapılacak yatırımlar için kaynak bulamayan merkezi yönetimin yanı sıra, yerel yönetimlerde artık bu modele sarılmıştır. İlçemizde bu uygulama sanırım eski belediye dükkanlarının oradaki binayla başladı ve yapım yılı itibarıyla yeni sayılan Fatsa çamlıktaki belediye tesislerindeki restaurant ile devam ediyor. Fatsa’nın ve Karadenizin gözbebeği Dolunay ile sürdürülmek isteniyor.                                                                      

     Fatsa'nın sembolü olmuş Dolunay Otel 1983 yılından beri faliyettedir. 35 yaş şiirindeki gibi yolun yarısında ama sonunu getirmeye çalışıyorlar. Şehirlerin kendilerine özgü ürün, doğa, kültür, tesis vb değerleri vardır. Fatsa’nın da bir Dolunay’ı vardır. Burası yıllardan beri Fatsalıların ortak paydası ve değeri olmuştur. Şimdilerde tamamen yıkılarak yerine dört katlı bir otel düşünülüyor. Sistem aynı; Yap- işlet... hurdası çıkınca devret.

     35 yıllık bina yıpranmış, şartlara cevap vermiyor olabilir. Ama çözümü yıkmak değil, mevcut binayı aslına uygun olarak onarıp, bu ortak kültürü yaşatmaktır. Bina yıkılıp yerine yenisi yapılırken çevre ve ağaçlar da büyük zarar görecektir. Yedi yıl önce yapılan Kültür Sarayı ile beş yıl önce hizmete giren Spor Kompleksinin onarımına kaynak bulan yöneticilerin, bu binanın onarımına da kaynak bulmaları gerekir.  

     Daha modern, yatak sayısı çok daha fazla olan, estetik ve dört katlı bir bina düşünülüyormuş! Geçmişe ve şehire saygı modern bina yapmakla değil, mevcutlarını koruyup iyileştirmekle olur. 

     -Arnavut kaldırımlarımız yok oldu, 

     -Kilise ve hamam yıkıldı, 

     -Dumlupınar mahallesininin tarih kokan evlerinin yerini gökdelenler aldı, 

     -Mektep çayırına baba okul yapıldı, yetmedi bahçesine de ana okul yapılıyor. 

     Bunlardan bugünlerde bile pişmanlık duyulmaya başlandı. Biz değerlerimizi ve benliğimizi kaybediyoruz da farkında olmak istemiyoruz!

     Kala kala hükümet eski binası ile öğretmenevi kaldı. Onları da kaybedince 1960 modelden 2018 modele dönüşüp, sıfır kilometre mi olacağız?

     Dolunay’ı yıkmak marifet değil, marifet adı ölüm ile anılan Dolunay kavşağına çözüm getirmektir. 

     Dolunayın karartılmaya çalışılması, Fatsalıların da kendilerine ne ölçüde sahip çıktığının sınavıdır aynı zamanda. Eş anlamlısı bedir olan dolunayı yılda 12 kez yaşarız. Orayı bari uzun yıllar yaşatalım.