Birinci Dünya Savaşı sonrası sanayi tesislerinin büyük ölçüde yok olması tarıma yönelmeyi zorunlu kılmış ve tarımsal üretimin hızla artması üretici ülkelerde özellikle buğday da stokları büyük ölçüde çoğalmıştır. Stoklar dış piyasada rekabete, fiyatların düşmesine ve büyük krizlere neden olmuştur. Özellikle birçok ülkede buğday fiyatları hızla düşmeye başlamıştır. Bu gelişme üzerine hükümet 1932 tarihinde Ziraat Bankasını buğday alımıyla görevlendirmiştir. 13/7/1938 tarihinde çıkarılan kanunla iktisadi devlet teşekkülü niteliğinde ve buğday işleri ile iştigal etmek üzere Toprak Mahsulleri Ofisi kurulmuştur. Amacı; Buğday fiyatlarının üreticiler lehine normalin altına düşmesinin ve tüketici halk aleyhine yükselmesinin engellenmesi, piyasasının korunması ve düzenlenmesi, gerektiğinde ithalat ve ihracat yapması, dünya buğday üretimi ve hareketlerini takip etmesidir.

      TMO, faaliyet alanındaki ürün piyasalarını düzenleme görevini başarıyla yürüten, ülkemizin büyük ölçekli kuruluşlarından birisidir diyor kurumsal kimliklerinde! Hububatta başarılı olmuştur ama fındık alımlarındaki rezaletini görün. Görün ki; Ürettiğiniz ürünün alım merkezlerinde nasıl değersizleştirildiğini ve üretici olarak fındık götürdüğünüz alanda TMO’nun marabası durumuna düştüğünüzü yaşayın. Dönüm başına 65 kg ile sınırlaması, zaten isteksizliği ortaya koyduğundan, adeta “buraya niçin ürün getirdiniz” dercesine karşılandığınızı.

      Halk arasında ki ismiyle timo, temo denilen alım merkezine fındık teslimine gittik.

      -TMO çalışanlarının her şeyi bildiğini ve üreticinin bir işe yaramadığının ezikliğini yaşadık.

      - Randıman için alınan fındıkların çoğunun tartılmadan alınarak adeta gasp edildiği gördük. 

      -Randıman anında bütün fındıkların  işkenceye maruz kalır gibi ortadan ikiye kesildiğini, eksperlerinin bu işlerden anlamadığına şahit olduk.

      -Kantarda tartılan fındığın banta yatırılırken çuvalın ağzından etrafa saçılarak “Dökülen su kabını doldurmaz” deyimini ve TMO çalışanlarının havalarını canlı yaşadık.

      Sonuçta; Fiskobirliğe rağmenTMO’nun ne işi vardı? Kurumsal kimliklerinde yazan, işini başarıyla yürütür ifadesinin, fındık için geçersiz olduğu ve genç cumhuriyetin kısıtlı olanaklarıyla üretici ve tüketici halkı koruma düşüncesinin Yeni Türkiye’de geçerli olmadığı ve üreticinin sahipsizliği kader gibi görmesi de ayrı bir konudur.

      Zamanında dünyanın en büyük birliği olan Fiskobirlik niçin işlevsiz bırakıldı? TMO’ya verilen destek Fiskobirliğe niye verilmedi de fındık ayaklara düştü?

      Fındık üreticisi durumunda olan illerden iktidar partisinin 47, CHP’nin ve MHP’nin 23 milletvekili var bu illerden aldığı oy oranıda 60.8 ile son seçimlerde Türkiye ortalamasının 11.3 puan üstündedir. 

      Adaleti artık ürününüzde arayın ey üretici, yok aramayın diyorsanız gelecek seçimde hepsini AKP’den seçinde fındığı kırıp kırıp içini yersiniz...! Bana da afiyet olsun demek düşer....