Yerli; Yurt içinde yapılan ya da yurdun kendine özgü niteliklerini taşıyan, içinde bulunulan bölgede, üretilen ve yetişendir. Millî ise milletle ilgili, millete özgü, ulusal ve millete ait değerleri taşıyan dır. Bu iki kavram uzun zamandır yönetenlerin dilinden düşmüyor ve onlar her seçimde can simidi gibi sarılıyorlar.

     Bu kavramları siyasi amaç için kullandıklarını kendileri de biliyor. Onyedi yıldan beri iktidar olan bir parti yerli millî olmak adına hiçbir  şey yapmamış ve iktidarını pekiştirmek için, din de dahil olmak üzere bütün kutsal kavramları fütursuzca kullanmıştır. Yerli ve millî özellik taşıyan bütün ekonomik değerlerimizin yok edildiği yönetimde, ahlak ve etik değerlerimizde büyük yaralar almıştır.

     Bunlar, küresel sermayeye karşı değerlerini korumadığı gibi ülkeyi de açık pazar haline getirmiş, yerli işletmeleri ve üreticileri yok etmişlerdir. Diğer taraftan üst yöneticilerin İstiklal Marşı okunurken bile ayağa kalkmamaları, sevmedikleri eski Türkiye’de olsa bütün ülke ayağa kalkar ve oturanların o gün altlarından koltuklar çekilirdi. Çünkü ortak değerler üzerinde makam olamazdı.

     Yerli ve millî kavramları söylemde değil, ruh da olmalıdır. Arap kültürünün hızlı gelişimini sağlayıp onu üstün tutmaya çalışanların yönettiği toplumda, Türk milleti demeyenler de bu ruh olmaz.

     Her alanda olduğu gibi sporda da gittikçe bu değerlerden uzaklaşıyoruz. Anlı şanlı kulüplerimiz lejyoner ordusu gibi. İçlerinde oldukça sayısı az olan yerlilerimizin bir kısmı da onlar gibi düşünüp, öncelikle “ben sözleşmeyi bilirim” düşüncesine kapılmışlardır...! Çoğu illere büyük ve görkemli statlar yapılarak kaynak israfı yaratılmıştır. Üst liglerde takımı olmayan illerde bile (Ordu, Samsun..... gibi) israfı gözümüzün içine sokmuşlardır. Tesise karşı değil, israf ekonomisinin yaratılmasına karşıyım ve herşey de olduğu gibi tesisten önce ruhun oluşması gerektiğine inanmaktayım. Ruhun oluşması için de gerçekten yerli ve millî olmak gerekir.

     Lejyoner ordusuna benzeyen kulüplerimizin bu yıl Avrupa kupalarındaki başarısı koca bir sıfır olup, üretmeyen yönetimlerin de karnesi onlar gibidir. Sporda yerli den, yönetimde millî den arınmanın acı sonuçlarını hep beraber yaşıyoruz.

     Kulüplerimizin mali yapısı UEFA’nın, ekonomimiz de küresel güçlerin ve faiz lobilerinin masasında şekillenmektedir. Sorunun parçası olanlar, çözüme ortak olamazlar. On yedi yıldan beri yönetimde olanlara soruyorum;